ალოე ვერა და ქოქოსის ზეთი განიხილება, როგორც აკნეს სამკურნალო, ეფექტური საშუალება!
დერმატოლოგიის აკადემიამ გამოავლინა სტატისტიკა, რომ აკნე კანის ყველაზე გავრცელებული პრობლემაა და ის დაახლოებით 40-50 მილიონ ადამიანს აწუხებს. აკნე დღევანდელ საზოგადოებაში გავრცელებული პრობლემაა.
აკნეს სამკურნალო პროდუქტები რეალურად მილიარდი დოლარის ინდუსტრიაა. სამწუხაროდ, ყველაზე პოპულარული პროდუქტები შეიცავს ხელოვნურ ქიმიკატებს, რაც ჯანმრთელობაზე ცუდად აისახება.
მაგრამ ბუნებას აქვს თქვენი პრობლემის სრულყოფილი გადაწყვეტა. ფაქტობრივად, საუბარია ორ კომპონენტზე – ალოე ვერაზე და ქოქოსის ზეთზე.
დადასტურებულია, რომ ისინი მკურნალობენ აკნეს კანის დაზიანების ან გვერდითი ეფექტების გამოწვევის გარეშე!
ალოე ვერა
საყოველთაოდ ცნობილია კანის დამამშვიდებელი, გაჯანსაღებისა და გაახალგაზრდავების უნარით და ის ერთ-ერთი საუკეთესო ბუნებრივი საშუალებაა ეგზემის, ფსორიაზის, დამწვრობისა და გამონაყარის დროს.
დერმატოლოგიის ჟურნალმა გამოაქვეყნა კვლევა, რომელიც აჩვენებს, რომ ალოე ვერა ძალიან ეფექტურია აკნეს სამკურნალოდ. კვლევაში მონაწილეობდა ამ პრობლემის მქონე 60 ადამიანი და სკრინინგის პროცესი რვა კვირა გაგრძელდა.
კვლევამ აჩვენა საკმაოდ გასაკვირი შედეგები: ალოე ვერას კომბინაცია კარგად მოქმედეს და მნიშვნელოვნად ეფექტური საშუალებაა აკნეს სამკურნალოდ.
თუ ამ პრობლემასთან გაქვთ საქმე, საკმარისია, ყოველდღე წაისვათ ალოე ვერას გელი დაზიანებულ კანზე. ეს ყოველდღიური მკურნალობა შეამცირებს აკნეთ გამოწვეულ შეშუპებას, სიწითლეს და ანთებას.
ქოქოსის ზეთი
ისევე, როგორც ალოე ვერა, ქოქოსის ზეთი ფასდება კანის სასარგებლო თვისებებით. ფართოდ გამოიყენება როგორც დაბერების საწინააღმდეგო კრემი, ბუნებრივი მზისგან დამცავი, ტუჩის გელი, დამატენიანებელი და მასაჟის ზეთი. დადასტურებულია, რომ ქოქოსის ზეთი ეფექტურია კანის დაავადებების, ბუშტუკების, აკნეების, წყლულების, გამონაყარის და სხვა პრობლემების სამკურნალოდ.
ექსპერტების აზრით, არ არსებობს კანის ისეთი მდგომარეობა, რომელსაც ქოქოსის ზეთი ვერ შეამსუბუქებს და ეს ასევე ეხება აკნეს. 2009 წელს მკვლევარებმა აღმოაჩინეს, რომ ლაურინის მჟავა, გაჯერებული ცხიმოვანი მჟავას, რომელიც ნაპოვნია ქოქოსის ზეთში, აქვს უფრო ძლიერი ანტიბაქტერიული მოქმედება აკნეს წინააღმდეგ, ვიდრე პალმიტის ან ოლეინის მჟავას.
გარდა ამისა, ლაურინის მჟავა გაჯერებულია ლიპოსომებით, ანუ ვეზიკულებით, რომლებიც შედგება საკვები ნივთიერებებისგან.
